για την «αξιολόγηση»............... 30/3/2017

Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι

Η μνημονιακή πειθαρχία όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια, επιτάχυνε τις ακραίες νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» και με άλλοθι την κρίση θέλουν να ολοκληρώσουν το σχέδιο, που προβλέπει εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, δουλειά χωρίς δικαιώματα και κράτος χωρίς κοινωνικές παροχές προς τους πολίτες, παρά μόνο προνοιακές για επιβίωση.

Στο Δημόσιο, ήδη από το 2000, με τη θεωρία περί ευέλικτου και επιτελικού κράτους, εκχωρήθηκαν πολλές αρμοδιότητες σε ιδιώτες εργολάβους, υποβαθμίστηκαν οι κοινωνικές υπηρεσίες και ιδιωτικοποιήθηκαν όσες ήταν κερδοφόρες και είχαν ενδιαφέρον για τους ιδιώτες.

Από το 2013, σχεδιάζονταν η «μεταρρύθμιση» στο Δημόσιο μέσα από την αξιολόγηση δομών και υπηρεσιών, με στόχο τη συγχώνευση οργανικών του μονάδων, την καθιέρωση αμοιβών πολλών ταχυτήτων, το «κούρεμα» των θέσεων και τις απολύσεις εργαζομένων σε ένα ποσοστό τουλάχιστον 15%, όπως προσδιόριζε τότε ο νόμος Μητσοτάκη για την αξιολόγηση.

Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης και των δανειστών τότε δεν πέρασε. Συνάντησε τη δυναμική αντίδραση των εργαζομένων, που με τη μαζική ανυπακοή και την άρνηση της συμμετοχής σ’ όλα τα βήματα της αξιολόγησης ακύρωσαν το νόμο στην πράξη.

Δόθηκε ένας νικηφόρος αγώνας, που αποτελεί αγωνιστική παρακαταθήκη για το μέλλον.

Αποδείχτηκε ακόμη μια φορά ότι βασικός παράγοντας επιτυχίας ενός αγώνα δεν είναι μόνο η μορφή, αλλά στο κατά πόσο αυτή είναι πειστική, εξασφαλίζει αντοχή και συνέχεια και κυρίως τη μαζική και ενεργό συμμετοχή όλων των εργαζομένων.

Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι…

Όλα μπορούν να γίνουν και να φέρουμε τα πάνω-κάτω, αρκεί να το πιστέψουμε και να αγωνιστούμε γι’ αυτό.

Με το νόμο 4369/2016 για την «Αξιολόγηση», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ (σε συνέχεια του Κυριάκου Μητσοτάκη και μαθαίνοντας από τα επικοινωνιακά του λάθη) επείγεται να προωθήσει την σημερινή αξιολόγηση, που η ουσία της δεν είναι διαφορετική απ’ την προηγούμενη.

Είναι η ίδια που είχε εγκριθεί από την τρόικα το 2012.

Οι λέξεις «στοχοθεσία», «κοινωνική λογοδοσία» και «συμμετοχή», που αναγράφονται στην εγκύκλιο του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης είναι το «χρυσό περιτύλιγμα». Η «κινητικότητα» των υπαλλήλων, η ψευδαίσθηση ότι μπορεί να μετακινείται εύκολα κάποιος σε υπηρεσία της επιλογής του, είναι «το κερασάκι στην τούρτα» για να περάσουν ανώδυνα τα μέτρα συρρίκνωσης του δημοσίου και των κοινωνικών του υπηρεσιών.

Ο νόμος και η εγκύκλιος για την αξιολόγηση είναι εκτός πραγματικότητας. Θυμίζουν κείμενα που έχουν γραφεί από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν το ελληνικό δημόσιο και τις ανάγκες του και απλά έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, πράγμα σύνηθες στην κοινοβουλευτική διαδικασία της μνημονιακής περιόδου.

Καμιά αναβάθμιση των υπηρεσιών του δημοσίου και καμιά αξιολόγηση δεν μπορεί να γίνει σε ένα δημόσιο υποστελεχωμένο και «γερασμένο», αφού δεν γίνονται προσλήψεις προσωπικού, εκχωρούνται αρμοδιότητες και επεκτείνονται οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Είναι προφανές ότι το και το νέο σύστημα αξιολόγησης δεν απαντάει στα προβλήματα της Δημόσιας Διοίκησης, που εστιάζονται στην γραφειοκρατική της λειτουργία και την αδιαφάνεια, στον κομματισμό και την κάθε φορά κυβερνητική – πελατειακή της σχέση και παρέμβαση, στα οποία προστέθηκαν με έντονο τρόπο στην μνημονιακή περίοδο η υποστελέχωση και υποχρηματοδότησή της.

Μπορούμε και τώρα να χαλάσουμε τα σχέδια της κυβέρνησης και των δανειστών. Μπορεί αυτή η αξιολόγηση να μην φαίνεται ότι οδηγεί σε απολύσεις, τις οποίες όμως και δεν αποκλείει, οδηγεί όμως στο ίδιο αποτέλεσμα, που είναι η συρρίκνωση του δημοσίου και των υπηρεσιών του με αρνητικές συνέπειες στους εργαζόμενους και στην κοινωνία.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να πάρουν συγκεκριμένες αποφάσεις, που θα οδηγήσουν σε ναυάγιο και τη νέα αξιολόγηση.

1. Κανένας εργαζόμενος να μην παραλάβει τα έντυπα αξιολόγησης.

2. Κανένας εργαζόμενος να μην αξιολογήσει ούτε τον προϊστάμενό του, ούτε τον υφιστάμενό του, ούτε τον εαυτό του.

Μπορούμε να νικήσουμε πάλι, αρκεί να το πιστέψουμε και κυρίως να δώσουμε με μαζικό, δυναμικό και συλλογικό τρόπο τη μάχη, για να μην περάσουν τα μέτρα διάλυσης του Δημοσίου, που επιχειρούνται μ’ αυτό το νόμο.